15 Ekim 2012 Pazartesi

Beklemek...

Daha o kadar çok zaman varki... Yolun başındayız...
Boyun neredeyse iki fasulye kadar. Çok merak ediyorum son halini. Bayramdan önce seni görücez.
İyisin demi bebeğim. Bi sıkıntın sorunun yok demi...

Annen uyudu ( herzamanki gibi) biz Dumanla oturuyoruz. Balkonda keyif yaptık. Ben müzik dinledim dumanda mahallenin martılarına yoklama çekti. Herşey tamam. Bizde az sonra annenin yanına gidip yatıcaz. Biz diyorum çunku dumanda bizimle uyuyor. Yani sen ben annen ve duman hep beraberiz yatakta.

Aramıza katıldığın zamanları konuşuyoruz bazen annenle. Şöyle yaparız böyle yaparız diye. Bunları konuşmak bile çok zevkli. Kimbilir sen doğduktan sonra beraber bunları yaşamak nasıl olucak. Annen düzgün yemek yemiyo bu aralar. Miğdesi çok kötü. Bi kaç hafta idare et olurmu bitanem. Kendine gelir gelmez sana ne yararlı ise onlardan alıcam aksam eve gelirken onlarla beslicem seni.

Bu günlük bu kadar. İyi geceler canım....

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder